ఒక స్నేహితునితో దీని గురించి జరిపిన వ్యక్తిగత email సంభాషణ నుంచి -
"people say, one is to die without having any desires, so that one doesn't take another birth; and so on."
ఇప్పుడు చదువు, విజ్ఞానం అని పిలువబడుతున్నవేవీ తెలియని నిరక్షరాస్యులైన మన నాన్నమ్మల తరం వారు కూడా అతి సాధారణంగా, వాడుకభాషలో అనే మాటలు "ఇంకేముంది నాన్నా.. ఏకోరికలూ లేకుండా చనిపోతే, ఇంకో జన్మలేకుండా ఆ పరమాత్ముని సన్నిధి చేరుకుంటే అదేచాలు" - అని. వ్యావహారికం లోకి పదాలు అప్రయత్నంగా చేరిపోవు కదా.. ఈ వాక్యాలకు వెనుక ఒక సిద్ధాంతం ఉంది . అది - కోరికలు లేకుండా ఉండే స్థితి (మోక్షం, పరమాత్మ, బ్రహ్మం లాంటి పదాలు అనవసరపు గందరగోళాన్ని సృష్టిస్తాయి. అవికూడా నినాదాలైపోయాయ్ ఈ మధ్యన) మానవ సహజ స్థితి కన్నా ఉచ్ఛమైనది అనీ మరియు ప్రతి మనిషి తెలిసో తెలియకో వివిధ రకాలు గా ఈ గమ్యం వైపే పయనిస్తాడనీ . ఈ ఆలోచన/సిద్ధాంతం మన ప్రాచీనులలో జీర్ణించుకుపోయి ఇలాంటి వ్యావహారికాలు వచ్చి ఉంటాయి. (మన ప్రాంతీయ భాషలు బ్రతకాలి అనుకోవడానికి ఇంకో కారణం ఇది. మన ప్రాచీనుల అనుభవాల వాహకం అయిన భాష మరణిస్తే, వారి అనుభవాలు, ఆలోచనలు మనకు ఎప్పటికీ అందుబాటులో లేకుండా పోతాయేమో.. కానీ ఇది వేరే విషయం, ఇప్పుడు మనం చర్చిస్తున్న దానితో సంబంధం లేనిది).
"Here, these junk swami-s, half-baked Indians give scientific gloss to rebirth and karma as though they are dependent on causality, without telling that what causality is"
పునర్జన్మ, కర్మ వంటివి ఒక ఉచ్ఛస్థితిని చేరుకోవడానికి/వివరించడానికి మనవాళ్ళు అవలంభించిన cognitive strategies. ఈ వివరణలు కొన్ని సమస్యలను పరిష్కరిస్తాయి. they are a heuristic.
No comments:
Post a Comment